Yasak Savma

Hastaneleri yıkılmış, doktorları aileleriyle birlikte ölmüş neredeyse tamamen yıkılmış bölgelere psikolojik destek nasıl verilir? Psikiyatriyi bir ideolojik aygıt, ruh sağlığı profesyonellerini de bir tür seküler din görevlisi olarak düşünürseniz hemen verilebilir. Her enkazın başına bir psikiyatr/psikolog yollayarak çözebilirsiniz bu sorunu da! Gördüğüm kadarıyla bazı tv starı psikiyatrlar çok hevesli. Televizyonlardan edindiği büyük deneyimlerle kendilerinden oralarda acilen yararlanılabilir mutlaka!

Enkazları başında dondurucu soğukta aç, susuz bir şekilde yardım feryatlarına kimseden bir yanıt alamadan yakınlarının çığlıkları arasında günler geçiren sonra seslerin azalmasıyla giderek umutlarını yitiren ama gene de bu kez cenazelerini almak için enkazlardan ayrılamayan insanlara psikolojik destek mi aranıyor? Yanlarına önce devlet yetkilileri ve yerel yöneticiler gitmeliydi kurtarma ekipleri eşliğinde. Soğuktan donmamaları, su/yemek/ tuvalet gibi temel ihtiyaçlarını karşılamaları, sıcak bir yerde barınmaları sağlanmalıydı sonra. Ölüleri inançlarına uygun bir şekilde gömülmeliydi. Hayatlarını sürdürmek için bir temel gelir garantisi verilmeliydi. Öncelikle devletin her vatandaşına sağlaması gereken asgari yaşam standartları sağlanmalıydı. Bunların hiçbiri olmadan yapılacak ruhsal desteğin bir anlamı olur muydu? Gene de hiç yoktan daha iyi olurdu elbette. O bölgede yaşayan ruh sağlığı profesyonelleri hayatta kalsaydı, yakınları sağlıklı olsaydı belki onlardan istifade edilebilirdi. Bölgede yaşayan arama kurtarmacılar öldüğü gibi doktorlar da ölmüş ne yazık ki! Bu koşullarda dışarıdan gelecek psikolojik destek ancak yasak savma kabilinden olur.